Duke nënvijëzuar fjalën ligjërim jepet ideja se gjuha është strukturuar sipas modelesh që njerëzit i ndjekin, kur marrin pjesë në bashkëbisedime të ndryshme të jetës shoqërore, si për shembull “ligjërimi mjekësor”, ligjërimi politik” etj. Analiza e ligjërimit është analiza e këtyre modeleve, njëherësh teori dhe metodë kërkimi për ndërtimin e një analize konkrete ligjërimi. Ajo nuk ka parasysh një një qasje, por një seri qasjesh ndërdisiplinore të cilat në studimin e tyre mund të përdorin këtë metodë dhe praktikat e saj. Ky kurs sjell në vëmendje metoda dhe praktika për studentët e komunikimit në mënyrë që të kuptojnë se si përdorimi i gjuhës në komunikim ka pasoja individuale, praktike dhe politike. Studentët thellohen jo vetëm në jetën sociale të gjuhës, por edhe mbi teoritë sociale të kapitalizmit të vonë, mbi gjendjet moderne të kulturës dhe mbi qasjet sociocentrike ndaj mendjes.

Kjo lëndë do të ndihmojë studentët që të kuptojnë se: - mënyrat tona të të folurit nuk e reflektojnë në mënyrë neutrale botën tonë; - identitetet dhe marrëdhëniet shoqërore luajnë një rol aktiv në krijimin dhe ndryshimin botës; - diskurse të ndryshme, të cilat përfaqësojnë mënyra të veçanta të të folurit mbi dhe të të kuptuarit të botës shoqërore, janë të përfshirë në një luftë konstante me njëri-tjetrin për të zotëruar secili për vete hegjemoninë, që do të thotë të drejtën hegjemone për të fiksuar kuptimet e gjuhës në mënyrën e vet; - përdorimi konkret i një gjuhe mund të ndryshojë diskurset individuale dhe prej andej edhe botën shoqërore dhe kulturore përmes kombinimit të elementëve të marra prej diskursesh të ndryshme; - aksesi ynë tek realiteti ndodh përherë përmes gjuhës. Përmes gjuhës ne krijojmë përfaqësimet e realitetit të cilat nuk janë kurrë vetëm reflektime të realitetit paraekzistues, por kontribuojnë për ta ndërtuar realitetin.